Καλός ο τουρισμός, αλλά δεν φτάνει…

Από την δεκαετία του 1980 όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου πούλησε πετυχημένα στον λαό την “Αλλαγή” του, άρχισε το πρόβλημα να οξύνεται.

Η οικονομία είναι κυρίως νοοτροπία/ψυχολογία αν για χρόνια επικεντρώνεσαι στο πως να διαχειρίζεσαι τα κονδύλια της ΕΟΚ, “τρώγοντας” τα με τους “ημετέρους” πας στα βράχια και μετά από πολλά έτη πέφτεις στα μνημόνια.

Όποιος οραματίζεται αλλαγή, πρώτα φτιάχνει την οικονομία και μετά όλα τα άλλα γιατί η φτωχοποιηση δεν είναι ούτε αλλαγή, ούτε επανάσταση, αλλά γκρεμός.

Δεν λέει κανείς να μην έχουμε τουριστική ανάπτυξη. Απλά δεν αρκεί. Χρειάζεται πρόοδος και σε άλλους τομείς για να γίνει η χώρα μοναδική, π.χ αγροτική παραγωγή, μεταποίηση, ισχυρή άμυνα, σύγχρονη τεχνολογική ανάπτυξη.

Πάνω απ’ όλα ΠΡΈΠΕΙ να εξαλειφθεί η γραφειοκρατία. Αυτό είναι η προϋπόθεση για να λειτουργήσει το κράτος. Στην Ελλάδα ο τουρισμός απογειώνεται, μα οι μισθοί είναι χαμηλοί, όσοι νέοι επιστήμονες δεν φεύγουν στο εξωτερικό, γίνονται… γκαρσόνια.

Αν το μοντέλο ανάπτυξής μας στηρίζεται στον τουρισμό και τις υπηρεσίες μόνο, δεν θα τα καταφέρουμε.

Ειδικά για τον τουρισμό, απαιτούνται μεγάλες επενδύσεις και από το κράτος και από τους επιχειρηματίες (ξενοδοχεία, δρόμοι, υποδομές) για να συνεχίσει να αναπτύσσεται, η απόδοση όμως των εσόδων σε σχέση με όλα αυτά τα κόστη είναι χαμηλή.