Ναταλία Λιονάκη: Ξέσπασε η μητέρα της – «βλέπετε εσείς κανένα δυστυχισμένο κορίτσι;»

Η μητέρα της Ναταλίας Λιονάκη, που εδώ και χρόνια έχει επιλέξει τον μοναχισμό με το όνομα Αδελφή Φεβρωνία, μίλησε συγκινημένη και οργισμένη στην εκπομπή «Το Πρωινό». Τοποθετήθηκε μετά τις δηλώσεις μοναχών από το περιβάλλον της κόρης της, οι οποίοι υποστήριξαν πως έφτασε στην Κένυα ως «δυστυχισμένο κορίτσι» και πως την έχουν στις προσευχές τους.

Η Τζένη Λιονάκη, εμφανώς φορτισμένη, απάντησε: «Οι μοναχοί μπορούν να λένε ό,τι θέλουν. Αν πιστεύουν ότι είμαι αμαρτωλή και πρέπει να προσεύχονται για τις αμαρτίες μου, ας κοιτάξουν τις αμαρτίες τους και ας αφήσουν τις δικές μου. Δεν με ξέρουν. Αυτοί λένε ότι με ξέρουν και με σέβονται και με εκτιμούν. Ούτε με ξέρουν, ούτε τους ξέρω».

Η ίδια μίλησε με παράπονο για την απόφαση της κόρης της να απομακρυνθεί από την οικογένεια, λέγοντας: «Ήμουν μια ζωή δίπλα της. Αποφάσισε να μην είναι δίπλα μου. Εγώ έδωσα τα πάντα στο παιδί μου, γι’ αυτό ήταν αυτή που ήταν και αποφάσισε να μην είναι δίπλα μου».

Η μητέρα της ηθοποιού στάθηκε και στο γεγονός ότι η Ναταλία Λιονάκη δεν παρευρέθηκε στην κηδεία του πατέρα της. Όπως είπε: «Να ενημερωθεί από ποιον; Που να ξέρω. Γιατί αυτή ξέρει τι κάνω εγώ; Όποιος θέλει να επικοινωνήσει μαζί μου, μπορεί να με πάρει. Εμείς δεν έχουμε κανένα τηλέφωνο. Κι όταν είχα, δεν απαντούσε κανείς. Όλο το σόι στην Κρήτη πήρε όλα τα μοναστήρια, αρχιεπισκοπές, τους πάντες. Θα μπορούσαν να την ενημερώσουν. Αλλά εγώ δεν περίμενα να έρθει στην κηδεία. Θα έφευγε από την Κένυα να έρθει στην κηδεία του πατέρα της;».

Με αιχμηρό τόνο απευθύνθηκε και στον πατέρα Τιμόθεο, λέγοντας: «Εσείς βλέπετε κανένα βασανισμένο κορίτσι; Το κορίτσι μου δεν ήταν δυστυχισμένο, ευτυχισμένο ήταν. Δεν της έλειψε κάτι. Από που με γνωρίζει ο πατέρας Τιμόθεος; Δεν ντρέπεται να λέει ότι με ξέρει; Είναι καινούργια έκδοση αυτό το “κατά σάρκαν μάνα”; Δεν θέλω να προσεύχεται για εμένα. Εγώ προσεύχομαι για εκείνη».

Το ξέσπασμα της μητέρας της πρώην ηθοποιού αποτυπώνει τη συνεχιζόμενη ένταση ανάμεσα στην οικογένεια και το μοναστικό περιβάλλον, αφήνοντας ανοιχτές πληγές που δεν έχουν επουλωθεί όλα αυτά τα χρόνια.