Πέθανε ο Διονύσης Σαββόπουλος σε ηλικία 81 ετών

Βαρύ πένθος για τον ελληνικό πολιτισμό, καθώς ο Διονύσης Σαββόπουλος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια μουσική κληρονομιά που σημάδεψε γενιές και γενιές. Ο αγαπημένος δημιουργός, τραγουδιστής και στιχουργός πέθανε στις 9:10 το βράδυ της Τρίτης 21 Οκτωβρίου, στο νοσοκομείο Υγεία, όπου νοσηλευόταν στο καρδιολογικό τμήμα.

Τα τελευταία χρόνια έδινε σκληρή μάχη με τον καρκίνο, την οποία αντιμετώπιζε με αξιοπρέπεια και ψυχραιμία, χωρίς να απομακρύνεται ποτέ πλήρως από τη δημόσια ζωή και τη μεγάλη του αγάπη, τη μουσική. Ο θάνατός του επήλθε από ανακοπή καρδιάς, βυθίζοντας στο πένθος τη μουσική κοινότητα και τους θαυμαστές του.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις 2 Δεκεμβρίου 1944, με ρίζες από την Κωνσταντινούπολη και τη Φιλιππούπολη. Από τα πρώτα του βήματα έδειξε το ταλέντο και την ευφυΐα του στη μουσική και τη γραφή. Το 1963, σε ηλικία μόλις 19 ετών, μετακόμισε στην Αθήνα, εγκαταλείποντας τη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης για να ακολουθήσει το πάθος του: το τραγούδι.

Γρήγορα κατάφερε να ξεχωρίσει με το ιδιαίτερο ύφος του, συνδυάζοντας δυτικές επιρροές από καλλιτέχνες όπως ο Μπομπ Ντίλαν και ο Φρανκ Ζάπα με τη μακεδονική λαϊκή μουσική και στίχους γεμάτους πολιτική και κοινωνική διεισδυτικότητα. Ο ίδιος θεωρείται ο πρωτεργάτης της ελληνικής σχολής των τραγουδοποιών, εκείνων που γράφουν, συνθέτουν και ερμηνεύουν οι ίδιοι τα τραγούδια τους, δημιουργώντας ένα νέο κεφάλαιο στη σύγχρονη ελληνική μουσική.

Με έργα όπως τα «Φορτηγό», «Το Περιβόλι του Τρελού», «Μπάλλος», και «Ρεζέρβα», ο Σαββόπουλος δεν ήταν απλώς ένας μουσικός δημιουργός, αλλά ένας καθρέφτης της ελληνικής ψυχής. Μέσα από τη φωνή του πέρασαν οι κοινωνικές αγωνίες, τα πολιτικά πάθη και η συλλογική αυτογνωσία μιας ολόκληρης εποχής.

Η μουσική του, βαθιά προσωπική και συνάμα καθολική, κατάφερε να ενώσει το λαϊκό με το έντεχνο, τη διαμαρτυρία με την ποίηση. Ο ίδιος υπήρξε πάντοτε ανήσυχο πνεύμα, με λόγο τολμηρό, συχνά αιχμηρό, αλλά πάντα ειλικρινή. Οι συναυλίες του ήταν εμπειρίες ζωής, γεμάτες συγκίνηση, χιούμορ και βαθιά ελληνικότητα.