Αντώνης Σαμαράς: «Σπάει» τη σιωπή του για την απώλεια της Λένας — Η πρώτη του συνέντευξη μετά το πένθος

Πέρασαν σχεδόν τρεις μήνες από τότε που ο Αντώνης Σαμαράς αποχαιρέτησε την κόρη του, Λένα, και βυθίστηκε μαζί με την οικογένειά του σε βαρύ πένθος. Στο διάστημα αυτό επέλεξε τη σιωπή και την αποχή από τα φώτα, μακριά από δημόσιες παρεμβάσεις και συνεντεύξεις που επί χρόνια απέφευγε.

Τώρα, «σπάει» τη σιωπή του και επιστρέφει με μια συζήτηση που προμηνύεται ουσιαστική. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον ΑΝΤ1, ανοίγει το πλαίσιο πέρα από το προσωπικό, αγγίζοντας όσα απασχολούν την ελληνική κοινωνία και την πολιτική επικαιρότητα, κρατώντας όμως τον ανθρώπινο τόνο που επιβάλλει η πρόσφατη απώλεια.

Η συζήτηση, την οποία πήρε η Ιρένα Αργύρη στις 31 Οκτωβρίου 2025, θα προβληθεί την Κυριακή 9 Νοεμβρίου στις 15:00. Πρόκειται για μια συνομιλία που επιχειρεί να συνδέσει τη δημόσια στάση με την προσωπική δοκιμασία, φωτίζοντας πώς ένα τραύμα μπορεί να διαμορφώσει ματιά και λόγο.

Στο πολιτικό σκέλος, ο πρώην Πρωθυπουργός τοποθετείται ευθέως: γιατί ασκεί κριτική στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, ποια θεωρεί τα μεγάλα ανοιχτά μέτωπα στα εθνικά θέματα και ποιο είναι, κατά τη γνώμη του, το πραγματικό βάρος των κοινωνικών προβλημάτων σήμερα. Δίνει απαντήσεις εκεί όπου συνήθως αρκούν υπαινιγμοί.

Δεν αποφεύγει, επίσης, τα ζητήματα σχέσεων και ισορροπιών στο κεντροδεξιό φάσμα. Μιλά για τη σχέση του με τον Κώστα Καραμανλή, φωτίζοντας ένα κεφάλαιο που συχνά απασχολεί το παρασκήνιο. Και αφήνει να φανεί αν υπάρχουν σκέψεις ή περιθώρια για «νέο κόμμα», απαντώντας σε ένα ερώτημα που επανέρχεται.

Στο πλέον ευαίσθητο μέρος της συνέντευξης, ο Αντώνης Σαμαράς αναφέρεται για πρώτη φορά στην «οδυνηρή απώλεια» της Λένας. Περιγράφει τη σιωπή, τα όρια της δημόσιας έκθεσης και τα στηρίγματα που βρήκε η οικογένεια, μετατρέποντας την προσωπική δοκιμασία σε λόγο με μέτρο και σεβασμό.

Η επιλογή να «σπάσει» τη σιωπή μετά από καιρό δεν υπηρετεί την επικαιρότητα για την επικαιρότητα. Στοχεύει να καταθέσει ένα συνολικό πλαίσιο σκέψης: τι πήγε στραβά, τι μπορεί να αλλάξει, πώς η ιδιωτική πληγή συνομιλεί με τη δημόσια ευθύνη. Και αυτό δίνει στη συνέντευξη βαρύτητα πέρα από τον τίτλο.

Η αναμετάδοση από τον ΑΝΤ1 προσδίδει εύρος στο ακροατήριο και συγκεντρώνει βλέμματα που αναζητούν απαντήσεις, όχι μόνο ειδήσεις. Η χρονική τοποθέτηση της προβολής και η ολοκληρωμένη θεματολογία εξηγούν γιατί «θα συζητηθεί» — επί της ουσίας και όχι απλώς επικοινωνιακά.

Στο τέλος, αυτό που μένει δεν είναι μια δήλωση ή μια αιχμή. Είναι η προσπάθεια να ειπωθούν δύσκολες αλήθειες με νηφαλιότητα, να τεθούν τα ακανθώδη στον πυρήνα τους και να τιμηθεί, μέσα από τον λόγο, η μνήμη ενός ανθρώπου που έφυγε νωρίς.